Ben jij normaal?

 

Laatst vroeg iemand me: ‘Is er dan niemand nog normaal?’ Heeft iedereen psychische klachten? Kan het ook nog zonder? Het stikt hier tegenwoordig van de coaches en therapeuten. Is dat nou echt nodig of is het een hype?

Maar wat is normaal? En wat is de definitie van normaal? En wie bepaalt wat normaal is? Volgens de Van Dale is normaal ‘gewoon’, en achter ‘niet normaal’, staat ‘niet goed bij zijn hoofd’. Dat vind ik best schokkend, maar zo wordt het in onze taal wel veel gebruikt. En dit lag waarschijnlijk ook onder de vraag waar ik deze blog mee startte: Is er nog iemand normaal? Is er dan niemand zonder psychische klachten?

We zijn hier allemaal om onze eigen dingen mee te maken, te ervaren, te leren, en verder te ontwikkelen. Ieder heeft zo zijn eigen thema’s aan te kijken. De één wat meer dan de ander, en bij de één zijn ze impactvoller dan bij de ander, maar het is juist heel normaal om persoonlijke thema’s te hebben. Het zijn signalen om iets in jezelf aan te kijken. Het geeft aan dat er stukken in jezelf zijn die verwerkt en geheeld willen worden. Stukken die jou in de weg staan om helemaal vanuit jouw kern te leven.

Herkenbaar

En als het zo ‘gewoon’ is, zo herkenbaar, en veel mensen met persoonlijke vraagstukken rondlopen, waarom maken we ze dan niet veel meer bespreekbaar? Waarom zit er vaak een oordeel op, terwijl we allemaal wel ergens tegenaan lopen? Waarom ligt er nog steeds een taboe op hulp zoeken bij een coach of therapeut?

Beleefdheid           

Uit beleefdheid zeggen dat het goed gaat.

Nee, het hoort allemaal goed te gaan. De vraag: hoe gaat het met je, wordt uit beleefdheid gesteld, en men verwacht als antwoord ‘goed’. Als er een ander antwoord komt, dan heeft men daar vaak geen zin in, of geen tijd voor. Hoezo deel je dat met mij? Is dan vaak de gedachte. ‘Die loopt ook met z’n hart op de tong, ik heb toch helemaal geen zin om die sores aan te horen’. Maar waarom eigenlijk niet? Dat is het enige dat we hoeven te doen, luisteren, met aandacht, er even zijn voor iemand.

Oude pijn

Wat wordt er in jou geraakt als je er boos om wordt, of het liefst wegloopt als iemand zijn/haar verdriet uit? Welke oude pijn wordt er bij jou getriggerd, dat je in deze reacties en emoties schiet? Dat gaat wellicht om een hele andere pijn dan die je op dat moment aanhoort. Als jij in je kern zou leven, vanuit je zielsmissie, of zoals we vaak zeggen ‘in je kracht zou staan’, dan zou je het waarschijnlijk ‘gewoon’ liefdevol kunnen aanhoren.

Wat mag er niet zijn?

De vraag: Is er nou niemand normaal? zegt meer over degene die de vraag stelt dan waar de vraag over gaat. Je kan je dan afvragen wat je bij jezelf niet wilt zien, wat er niet mag zijn. Misschien heb je geleerd om altijd door te gaan, niet zeuren, doorzetten, gaat wel weer over. Dat kan je uiteraard ver brengen, en dat kan heel lang goed gaan. Dat kan ik uit eigen ervaring zeggen. Maar wat voor stem is dit, en van wie? Van wie heb je dit geleerd en waarom? Of wellicht is er een verlangen om ‘normaal’ te zijn, dat je jezelf eigenlijk niet normaal vindt of voelt, en dat op anderen projecteert. Welk ‘abnormaal’ stuk in jezelf wijs je mogelijk af?

Maak het bespreekbaar        

Bespreken van je pijn en verdriet zorgt voor herkenning en verlichting.

Hoe mooi zou het zijn als we onze zorgen, pijn en aandachtspunten durven uitspreken en zonder oordeel ontvangen en naar luisteren. Want alleen het uitspreken kan al tot zoveel opluchting leiden.  

Je zult zien dat er veel herkenning zal zijn. En dat alleen al kan tot een stukje verlichting leiden.

Dus ja, wat is normaal? Volgens mij is het niet normaal om met onze ziel onder de arm te lopen en er niet over te (durven) spreken. Ik pleit er ook niet voor om alleen maar over je zorgen en aandachtspunten te praten, maar wel dat er meer begrip voor komt als iemand wel even zijn of haar hart wil luchten, even z’n frustratie wil uiten, of gewoon even z’n verdriet wil delen.

Heel jezelf      

Luisteren naar jezelf.

En het belangrijkste is dat je het in jezelf durft aan te kijken, dat is het begin van heling van jezelf, want uiteindelijk hebben we allemaal zo onze pijnstukken die aandacht vragen en liefdevol geheeld mogen worden.

Wil je meer inzicht in jezelf, als begin van een stukje heling? Misschien is dan de workshop ‘Ontdek je eigen blauwdruk’ iets voor jou!

Plaats een reactie


Spreekt bovenstaande je aan, of heb je vragen neem gerust contact op!